Maandag 01 maart, place2be… de gerenommeerde Banana Peel  te Ruiselede voor de officiële CD voorstelling van toch wel onze betere vaandeldragers van Western swing, met name Little Kim & The Alley Apple 3.

Dat de voorstelling hier plaats zou vinden heeft ook een kleine geschiedenis. Het was Franky (Banana Peel) die Little Kim en haar gang hun demo in de Banana Peel liet opnemen en daarmee wist Franky toen al dat het wel iets zou worden met deze western swing formatie… en natuurlijk is het een beetje een thuismatch ook.

 

Nog maar een 3 jaartjes samen en nu al zulk een CD afleveren hoeft wel een beetje een eerbetoon want hier in ons pokkenlandje is western swing uiteraard niet de meest populaire vorm van muziek al hebben we hier toch een bandje beet met wereldklasse en dan spreken we niet alleen over de eigen geschreven nummers (lees Tom De Poorter) maar ook de klasse van de muzikanten valt zelfs een leek in dit genre onmiddellijk op. Tom De Poorter (guitars), Patrick Cattoir (lapsteel & acoustic guitar), Selim Meiresonne aka Slappin’ Slim (double bass) en Kimberley Claeys aka Little Kim (vocals) zijn diegene die hier in de spotlights moeten staan en we kunnen moeilijk iemand voortrekken want elk van hun zijn meester in hun ding. Thuismatch en klasbakken geeft natuurlijk een vol huis of zeg maar overvol… want er kon echt niemand meer bij!

Volgens Tom was de afgelopen week behoorlijk stresserend geweest want zoals bekend zou het kantje boordje orden om de CD fysiek aanwezig te krijgen en dan de vrijdag voor de voorstelling kwam het verlossende nieuws dat ze klaar was, de hoesjes waren zelfs nog warm :-). Zelfs mama Claeys was nog niet in de mogelijkheid geweest om ze te beluisteren maar daar gaan we niet om treuren want zij heeft natuurlijk het ‘live exemplaar’ in huis en daar kan natuurlijk niets tegen op.

20.30 en tijd om er aan te beginnen met de melding dat we de ganse CD zouden horen incluis nog veel extra en ze zouden woord houden.

It’s too Late… daar was natuurlijk niets van aan want het zou nog allemaal moeten beginnen maar natuurlijk is dit de op de CD en ook het eerste nummer van de avond en…that’s why we are waiting for Kim. Vanaf song 1 zaten ze op kruissnelheid en al meteen hadden we een nummer van de hand van Tom. Natuurlijk kan den Tom niet alles schrijven (alhoewel?) … en moeten er ook enkele bekendere nummers uit de ‘ws’ bij zijn en eentje ervan is ‘Thingamajing’ een nummer van de hand van Cindy Walker (1918-2006) en it isn’t flair or square it is just great. Er wordt ook een instrumentaaltje ingelast om de stem van Kimberley een beetje rust te gunnen al staan de andere bandleden en zeker Slappin’ Slim zich serieus in ’t zweet te werken :-) en met de ‘Alley Apple Stomp ‘ leunen we aan bij de Gipsy Swing…klasse en weerom een pareltje van Tom.

Aan alle moois komt al vlug een einde en zo ook aan set 1 en aan het einde van ‘Lou Ella Brown’ van… ja den Tom kan de CD verkoop beginnen draaien onder het toeziend oog van zus en schoonzus van Kim.

 

Set 2 begon met een ietsje vertraging want PR gaat voor en het leek wel of hier een Amerikaanse band met status staat want ze moeten al van goede huizen komen om aan dit tempo te moeten signeren.

Allee…ze beginnen aan de ‘grand finale’ met als eerst nummers als ‘Ida Red’, ‘Billy Bop’ en ‘Little Sarah’ en zo is de ganse western swing familie al gepasseerd met verve. Met ‘When the Night Owl Sings’ komen we bij de ‘hidden track’ van het album welke een speciale sentimentele waarde heeft voor Kimberley alsook voor Tom en zonder het te weten waarvoor (lees CD review) geniet iedereen zowaar intens van dit nummer. We krijgen nog nummers die ook op het repertoire staan of stonden van Madeleine Pairoux en Lady Day aka Billie Holiday en met ’Cornbread & Butterbeans (nie van den Tom :-)) en  Bonaparte’s Retreat swingen we stilaan naar het einde zonder uiteraard de verplichte bissers niet te vergeten.

De CD verloop liep zo goed dat ik denk dat de voorraad vlug zal uitgeput zijn want het was Whoaaaaaaaa Babe…en waarom hebben wij hier geen western swing charts waar deze 'Riding The Rails' op 1 kan binnen komen?

 

Prachtige avond met klasse muzikanten en een waar genot hoe Tom en Patrick perfect mekaar aanvoelen terwijl op hetzelfde moment de Selim zich in 't zweet staat te slappen' en Kim die heeft natuurlijk de flair en de stem om in dit genre het waar te maken...it's all good!

 

Version Français (Michel Preumont)

Première fois que tu mets les pieds dans ce blues & jazz club légendaire, né en 1966, et donc le plus vieux de nos pluvieuses contrées.
Début janvier, on y célébra, en fanfare, le 1000ème concert programmé.
T'avais rendez-vous sur la E40, du côté de Grand-Bigard avec Freddy, ton Rootsville boss.
Richting Ruiselede, entre Aalter et Tielt.
Peu avant 19:00, les West-Vlamingen, tu peux pas te tromper à l'accent' té nie meugn zin', font déjà la file devant la grange, transformée en blues club.
Au programme, une enfant d'un peu plus bas, Kruishoutem, près de Waregem: Kimberly Claeys, plus connue sous le pseudo de Little Kim!

Little Kim & The Alley Apple 3
viennent présenter leur premier CD, sorti il y a trois jours du ventre maternel:'Riding the Rails'.
A 20h la banane est pleine à craquer et, à 20h30',Lil Kim, pas aussi dénudée que la (dé)rapée, mais habillée d'une jolie retro fifties dress, rapplique avec trois pommiers en fleur: Selim Meiresonne , alias Slappin Slim à la double bass -Pat Cattoir à la lap steel ou à l'acoustique et T-Bone Tom(=Tom De Poorter) à la guitare.
Une guitare, c'est insulter le joyau que le Tom manie comme un as :une Gibson Archtop L7 baptisée en 1947.
Leurs amplis Gibson sont tout aussi vintage.
Let's go, on a notre ticket pour les Lower Great Plains , un Western Swing trip comme en 1924!
'It's too late' , non, non, filleke on est à l'heure!
Incroyable, ce truc semblant être au répertoire des Maddox Brothers en 1933, est de la plume de Lange Tom, y a pas que sa guitare, au son d'une pureté d'avant toute pollution, qui soit old-fashioned, son songwriting a les mêmes couleurs.
Ruiselede: capitale des Smoky Hills for one night!
'Thingamajig' c'est quoi cette maladie?
Un truc contagieux, écrit dans les années 50 par Cindy Walker et repris notamment par Bob Wills et ses Texas Playboys...Is it square? No, it isn't square...
C'est rond? Non, pas rond...plat? Non, pas plat...en étain? Pas en étain...it's just a little thingamajig...
Me demande combien ça coûte ce machin?
En tout cas, le Pat nous épate avec sa lap steel!
Slowtime avec 'Midnight Cowgirl' et puis le titletrack du CD ' Riding the Rails'.
A train song?
T'es un malin, toi!
'As I slip into your arms' sur l'album avec le violon de Philippe De Chaffoy (Arno, B J Scott, Roland, The Scabs... enfin tout ce qui bouge chez nous!). Un méchant gypsy swing, digne de Django.
'Ding Dong Mama from Dumas' un petit tour au honky tonk? Un classique au répertoire de Louis Armstrong.
Vous laisse avec les boys, l'instrumental swing ' The Alley Apple Stomp', mieux qu'un stoemp aux choux, mon chou!
Slappin Slim au galop, aucune slaptitude dans son jeu!
Coucou, suis revenue, zegt Kim!
Kim is back, Clijsters nous a déjà fait le coup!
'Who walks in when I walk out', doe de deur dicht, miljard!
Retour au calme après le va-et-vient:' Before the Storm'.
La tempête c'est le standard ' Whoa Babe' (Lionel Hampton, Django Reinhardt, Bob Wills etc...)!
'Don't you look back, baby' Elle virevolte, Kim, sur fond de backings mâles jazzy.
'Ballad of the old oak tree', où il y des chênes il n'y a pas de plaisir...forget about that!
C'est le premier titre que le band ait enregistré pour une demo.
Waar?
Au Banana Peel, Chiquita!
On met fin au set 1 avec 'Lou Ella Brown', une jeune dame aimant s'occuper de vieillards fortunés, elle sait comment les rendre heureux, les papys.... happy as a puppy... elle pleure, à grosses larmes, quand on les enterre, Miss Lou Ella!
Mon voisin:'t was goewd, hein?
Oui, madame!

Set 2
'Ida Red' un Appalachian tune à peine âgé de 200 piges.Paraît que Chuck Berry a pompé Ida pour s'enfiler 'Maybellene'!
Le primesautier 'Billy Bob', mon coeur bat la chamade à chaque fois que je croise Billy Bob, c'est parce que tu connais pas RickyBilly, maske!
'Little Sarah' a sweet lullaby.
'I wish I could shimmy' (like my sister Kate), on l'a connue grâce à Madeleine Peyroux, mais ce uptempo jazz date de 1919 et narre les aventures d'une tenancière de boxon, sister Kate.
Non, c'était pas une nonne.
L'instrumental 'Cherokee Shuffle' et ' Smoke Smoke Smoke' that Marlboro, rodeo time !
'Oakie Boogie' dancing time , tous en piste pour le line dance.
Hidden track de l'album' When the night owl sings', chouette slow langoureux, aux accents Peggy Lee.
Little Kim a vraiment un timbre formidable.
Retour de la brigade légère, chargez:' Cornbread & Butterbeans' , ça va sentir bon, cette nuit!
'Undecided ' à la mémoire de Billie Holiday ou d'Ella Fitzgerald. Indémodable!
Du dixieland joyeux:'Bonaparte's Retreat' .
Et un swing Honolulu vahiné: 'Nobody's Sweetheart'.
Ces mecs sont des cracks et la petite a une présence gigantesque, doublée d' une voix splendide.
La dernière: 'Do Something' , ...vise le croissant de lune dans le ciel, baby, fais quelque chose...
Kimberly, je bois mon verre!
Regarde il y a un banc dans le parc, fais quelque chose...
Kimberly, mon verre n'est pas vide!
Il y a des mecs, je vous jure!

Ovations amplement méritées et double encore!
'Please don't talk about me when I'm gone', encore un classique hot jazz irrésistible, suivi de la perle de Patsy Cline, pour finir en beauté: 'Walking Dream'. Le Nashville sound par excellence.

On quitte le Banana Peel, cruisin down the E 40, la tête pleine de driving dreams !